Περί Θλίψεων, Πόνων καί Κόπων Β΄
Πολλά μᾶς θλίβουν, παιδί μου, πλήν μακάριος ὅστις μεθ᾿ ὑπομονῆς καί εὐχαριστίας διέρχεται τά θλιβερά τῆς παρούσης ζωῆς. Ναί, ὀφείλομεν νά εὐχαριστῶμεν τόν Θεόν, ὅστις διά τῶν τοιούτων θλιβερῶν μᾶς προπαρασκευάζει τήν ἀθάνατον ψυχήν μας, νά γίνῃ τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν κληρονόμος!