Περί Νοερᾶς καί Καρδιακῆς Προσευχῆς ΜΕΡΟΣ 2ο

5η. Παιδί μου, μνημόνευε Ἰησοῦν διαπαντός, ἵνα εἰς ὅλας τά ἀδυναμίας εὕρῃς τό κατάλληλον φάρμακον. Πόνον ἔχεις; Διά τῆς ἐπικλήσεως τοῦ Ἰησοῦ θά εὕρῃς ἀνακούφισιν καί φώτισιν. Θλῖψιν ἔχεις; Ἰησοῦν ἐπικαλοῦ καί ἰδού ἡ παρηγορία θά ἀνατείλῃ εἰς τήν σφαῖραν τῆς καρδίας σου. Ἀπογοήτευσις σέ καταλαμβάνει; Μήν ἀμελῇς νά ἀκουμβήσῃς τάς ἐλπίδας σου εἰς τόν Ἰησοῦν καί θάρρους καί σθένους πλησθήσεται ἡ ψυχή σου. Λογισμοί σαρκικοί σέ ἀπασχολοῦν καί σέ ἕλκουν πρός αἰσθησιακάς ἡδονάς; Λάβε τό καταναλίσκον πῦρ ἐν ὀνόματι Ἰησοῦ καί βάλε φωτιά εἰς τά ζιζάνια. Ὑπόθεσις βιωτική σέ θλίβει; Εἰπέ: Φώτισέ με, Ἰησοῦ μου, πῶς νά διεξαγάγω τήν ἐπικειμένην μοι ὑπόθεσιν καί φέρε τήν συμφώνως τῷ ἁγίῳ Σου θελήματι. Καί ἰδού θά εἰρηνεύσῃς καί μέ ἐλπίδα θά βαδίσῃς.

Εἰς πάντα καί διά πάντων, τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ θέσε βάσιν, ἀνάρτησιν, διακόσμησιν καί σκέπην καί μή φοβοῦ ἐχθρούς. Τότε νά φοβᾶσαι, ὅταν τά πάντα διέρχεσαι ἄνευ Ἰησοῦ. Ἄνευ φαρμάκου μή περιμένῃς ἰατρειάν καί τό ἀποτέλεσμα σῆψις.

Προσπάθησον εἰς τήν εὐχήν, παιδί μου, καί τότε θά γνωρίσῃς μεγίστην ὠφέλειαν καί ἀνάπαυσιν καί ξεκούρασιν ψυχικήν.

6η. Κράζετε τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ· ὁ Θεός εἶναι ἕτοιμος εἰς βοήθειαν παντί τῷ αἰτοῦντι. Μή ξεχνᾶτε τήν εὐχήν· ἁγιάζεται ἐξ ὁλοκλήρου τό εἶναι τοῦ ἀνθρώπου διά τῆς εὐχῆς· εἶναι τό μόνον πρᾶγμα, πού δέν δύνανται νά πράξουν ὅσοι δέν θά ἀγωνισθοῦν μέχρις αἵματος.

Τί ὡραιότερον προσευχῆς! Ὅστις προσεύχεται, φωτίζεται καί γνωρίζει τί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Καί πῶς τό γνωρίζει αὐτό; Βέβαια ὅταν καλῶς προσεύχεται. Καί πότε καλῶς προσεύχεται; Ὅταν τήν προσευχήν τήν στέλλῃ εἰς τόν Θεόν μέ ὅλα της τά συστατικά. Καί ποῖα εἶναι αὐτά πού τήν νοστιμεύουν; Ἡ ταπείνωσις, τά δάκρυα, ἡ αὐτομεμψία, ἡ ἁπλότης καί δή ἡ ὑπακοή μέ τήν ἀγάπην. Ἡ προσευχή ρίχνει φῶς καί αὐτό τό φῶς δεικνύει τόν σωστόν δρόμον, πού θέλει ὁ Θεός.

Ἡ εὐχή ἄς εἶναι ἀδιάπτωτος καί τοιουτοτρόπως εὐχόμενοι θά διατηρηθῆτε ἄτρωτοι ἀπό πάσης πλευρᾶς. Ὅταν εὑρίσκεσθε εἰς κατάστασιν ἐμπαθῶν λογισμῶν, ἀναλάβετε σύντονον εὐχήν μέ προθυμίαν καί ἀμέσως θά γνωρίσητε ὠφέλειαν ἀνακουφίσεως. Κρατᾶτε σταθερά τήν προσευχήν τοῦ Ἰησοῦ μας.

7η. Λέγε τήν εὐχήν μέ πόνον καί πένθος ψυχῆς, καί τότε θά νοιώθῃς διαφορετικά τόν ἑαυτόν σου. Πρόσεχε μόνον σεαυτῷ! Τότε θά ἰδῇς τόν ἑαυτόν σου καί βλέποντας τοῦτον θά πονέσῃς καί ὁ πόνος θά σοῦ φέρῃ τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

Μή προσέχῃς κτύπους καρδίας ἐν καιρῷ εὐχῆς· μόνον κράτα ἀμετεώριστον τόν νοῦν σου εἰς τήν εὐχήν· αὐτό εἶναι τό κέντρον καί ὁ σκοπός τῆς εὐχῆς.

Προσεύχου συνεχῶς μέ τήν εὐχήν· αὕτη ὅλα θά τά διορθώσῃ· διότι ὅποιος προσεύχεται, φωτίζεται καί ὅποιος ἀμελεῖ τήν προσευχήν, ὡσάν καί ἐμέ, σκοτίζεται. Ἡ προσευχή εἶναι οὐράνιον φῶς καί ὅποιος ἔχει τήν εὐχήν μέσα του ἤ εἰς τό στόμα του, ἔχει τό φῶς τό ἐκ τῆς προσευχῆς πηγάζον μέσα εἰς τήν καρδίαν του· καί αὐτό φωτίζει τόν ἄνθρωπον τί νά σκέπτεται καί πῶς νά προσέχῃ τόν ἑαυτόν του ἀπό τάς παγίδας τοῦ διαβόλου.

8η. Βιάζεσθε εἰς τήν εὐχήν τοῦ Ἰησοῦ μας· αὕτη θά γίνῃ τά πάντα· καί τροφή καί πόμα καί ἔνδυμα καί φῶς καί παρηγορία καί ζωή πνευματική· τά πάντα γίνεται εἰς τόν κατέχοντα ταύτην. Χωρίς αὐτήν τό κενόν τῆς ψυχῆς δέν ἱκανοποιεῖται. Τόν Χριστόν θέλετε νά ἀγαπήσετε; Την εὐχήν νοσταλγήσατε καί τήν ταπείνωσιν ἐγκολπώσασθε καί τότε θά γνωρίσητε ὅτι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντός ἡμῶν ἐστιν.

Μήν ἀφήνετε τάς κακάς σκέψεις νά σᾶς κυριεύουν, νά τάς διώκετε ἀμέσως μέ τήν εὐχήν. Ὤ, αὐτή ἡ εὐχή τί θαύματα ἐπιτελεῖ! Φωνάζετε τήν εὐχήν καί ὁ ἄγγελος ὁ φύλαξ θά σᾶς στέλλῃ εὐωδίαν πνευματικήν! Πολύ χαίρονται οἱ ἄγγελοι, ὅταν ὁ μοναχός εὔχεται μέ τήν εὐχήν τοῦ γλυκυτάτου Ἰησοῦ. Ὁ Ἰησοῦς νά εἶναι τό ἐντρύφημα τῆς ψυχῆς σας.

9η. Κράζετε τήν εὐχήν ἀσταμάτητα· "εὐλογημένη ἀρχή"! Ἄς μή σᾶς ἐγκαταλείπῃ, μᾶλλον μήν ἐγκαταλείπετε τήν εὐχήν, τήν ζωήν τῆς ψυχῆς, τήν πνοήν τῆς καρδίας, τό ἔαρ τό μυροβόλον, πού δημιουργεῖ τήν πνευματικήν ἄνοιξιν εἰς τήν βιαζομένην ψυχήν.

Προσευχή, παιδιά μου, καί ταπείνωσις εἶναι τά πανίσχυρα ὅπλα, πού πρέπει νά κρατῶμεν ἀνά χεῖρας συνεχῶς, μέ ἀνύστακτον προσοχήν, διότι ταῦτα θά μᾶς δώσουν σύν Θεῷ τήν νίκην κατά τῶν δαιμόνων.

10η. Ὑπομονή, παιδιά μου, μή χάνετε τό θάρρος σας· λέγετε ἔντονα τήν εὐχήν· μήν σκορπίζετε τόν νοῦν σας εἰς τά γήινα, ἔστω καί ἄν ἔχετε μερίμνας· ὡς παρερχόμενα νά τά τοποθετῆτε μέσα σας· μόνον τήν προσευχήν καί τήν μνήμην τοῦ θανάτου νά ἔχετε πρό ὀφθαλμῶν σας διηνεκῶς· "προωρώμην τόν Κύριον ἐνώπιόν μου διά παντός, ἵνα μή σαλευθῶ" (Ψαλμ. 15,8).

Ἐάν εὔχεσθε ἔντονα καί ἀδιάλειπτα, δέν θά πέσετε· ἐάν τήν προσευχήν ἀμελήσετε, νά ἠξεύρετε, θά ἔχετε γενικήν πτῶσιν.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ

ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ

ΠΑΤΡΙΚΑΙ  ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ

ΕΚΔΟΣΙΣ:ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΦΙΛΟΘΕΟΥ

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ