ΑΡΘΡΑ

Ἡ ἀγάπη τοῦ οὐρανίου Πατρός ἡμῶν εἴη μετά τῶν ὑμετέρων ψυχῶν, ἵνα διά ταύτης ζωογονούμενοι ποιήσητε καρπόν ὑπακοῆς εἰς τά ζωοπαρόχους Αὐτοῦ ἐντολάς. "Οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται" (Τιμ. 3,12). Ἐφ᾿ ὅσον δι᾿ ἀφοσιώσεώς σας εἰς τό ἀγγελικόν πολίτευμα ἀκολουθήσατε τόν Σωτῆρα Χριστόν, καθῆκον μέγιστόν ἐστιν τό ὑπομεῖναι τάς...

4η. Μή τά τροφοδοτῇς τά πάθη σου μέ τάς ὑποχωρήσεις, διά νά μήν ὑπομένῃς εἰς τό ὕστερον πόνους καί θλίψεις! Κοπίασον τώρα, ὅσον ἠμπορεῖς, διότι μέ τόν χρόνον, ὅταν τά πάθη δέν τύχουν ἐπιμελείας, καταλαμβάνουν θέσιν δευτέρας φύσεως καί «ἄντε τρέξε τότε νά τά κάνῃς καλά!» Ἐνῷ τώρα, ἐάν τά καταπολεμήσῃς νόμιμα καθώς σέ συμβουλεύομεν, θά ἐλευθερωθῇς...

Ἀγωνίζου, τέκνον, διότι ὁ δρόμος τοῦ Θεοῦ εἶναι στενός καί ἀκανθώδης, ὄχι φυσικῶς ἀλλά διά τά πάθη μας· καί ἐφ᾿ ὅσον θέλομεν νά ἐκριζώσωμεν ἀπό τήν καρδίαν μας τά πάθη, τά ὁποῖα εἰκονίζονται ὡς ἀκανθώδεις ριζίδες, διά νά φυτεύσωμεν χρήσιμα φυτά, φυσικῶς θά κοπιάσωμεν πολύ καί τά χέρια μας θά αἱματώσουν καί τό πρόσωπόν μας θά ἱδρώσῃ· ἐνίοτε θά μᾶς...

ι΄. Τότε ἔχει ἀξίαν ἡ ὑπακοή, ὅταν κόβεται τό θέλημα μέ πόνον καί κόπον· διότι αἱ συνήθειαι εἰς τά πάθη παρομοιάζονται ὡσάν τάς ρίζας, ὅπου ἔχουν ἀγκάθια καί ὅποιος θελήσῃ νά ξερριζώσῃ τάς τοιαύτας ρίζας, φυσικά θά πονέσῃ, θά ἀγκιλωθῇ καί θά τρέξουν τά χέρια του αἷμα· τοιουτοτρόπως καί εἰς τήν ἐκρίζωσιν τῶν κακῶν συνηθειῶν χάριν ὑπακοῆς πρός...

α΄. Τί ὡραιότερον παράδειγμα ἀπό τό τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ! Ἡ ὑπακοή πρός τόν ἑαυτοῦ Πατέρα δέν Τόν ὁδηγεῖ εἰς τόν Σταυρόν καί τόν θάνατον; Δέν ἠμποροῦσε ὡς ὁμοούσιος τῷ Πατρί νά ἀντιτάξῃ; Καί ὅμως ὄχι, βαδίζει μέ ἱδρῶτα, μέ πόνον γονατίζει ὑπό τό βάρος τῆς ἐκκοπῆς τοῦ θελήματος ἀναβαίνοντας τόν ἱερόν Γολγοθᾶ· μά πρέπει νά τόν ἀναβῇ· φθάνει ἐπάνω·...

18η. Μείνατε ἐν τῇ ἀγάπῃ τῇ εἰς ἀλλήλους καί αὕτη ἐστίν ἀρραγές δεῖγμα ὅτι καί τόν Θεόν ἀγαπᾶτε. Μή πικραίνετε ἀλλήλους. Τελείως ἀνάρμοστος διαγωγή δι᾿ ἐκείνους, ὅπου ἠλεήθησαν ἐκ Θεοῦ καί ἐγκατέλειψαν τόν κόσμον καί ἐνεδύθησαν τά πένθιμα. Μή λυπεῖτε τό Ἅγιον Πνεῦμα μέ λογισμούς ἀπρεπεῖς, μέ σκέψεις φθόνου καί ψυχρότητος. Ναί, τέκνα μου,...

14η. Εὑρισκόμεθα εἰς τάς παραμονάς τῶν ἁγίων Θεοφανείων· ὤ πόση συγκατάβασις! Γυμνός εἰσέρχεται εἰς τά ρεῖθρα τοῦ Ἰορδάνου! Ποῖος; Ἐκεῖνος, ὁ Ὁποῖος εἶναι ὁ Λόγος τοῦ Ἀνάρχου Γεννήτορος, ὅς τό πάλαι εἶπε: «γενηθήτω». Καί ἰδού τά πάντα παρέστησαν ἐνώπιον αὐτοῦ! Γυμνός, ἵνα εἰς ἡμᾶς γυμνωθέντας τήν υἱοθεσίαν χαρίσῃ.